Phool Chatti Ashram India & Himalaya's Nepal

Namaste,

Er zijn alweer 4 weken omgevlogen nadat ik mijn laatste blog heb geschreven. In deze periode heb ik ontzettend veel meegemaakt en geleerd, daarom heb ik ook weinig van me laten horen. Te beginnen bij het begin :)

Woensdag 5 maart stond ik netjes om 7.30uur op het vliegveld van Bangalore om naar Delhi te vliegen, maar ik mocht niet mee omdat de betaling niet was gelukt, alle cash automaten in de buurt het niet deden en ik niet genoeg geld bij me had om contant te betalen. Na een meneer heel zielig te hebben aangekeken mocht ik toch met mijn pinpas betalen en als laatste passagier het vliegtuig ingehold.

In Delhi mocht ik bij Prajakta crashen, een oude vriendin van Rishabh, waar ik 2 jaar geleden ook een nachtje bij op de bank heb geslapen. Een hele lieve open meid. Ze was zelf nog aan het werk, dus werd me verteld waar de sleutel lag. De volgende dag heb ik lekker thuis gehangen, ge-internet en Paharganj bezocht. De backpackersstraat waar ik 2 jaar geleden met Karen de meest extreme oud op nieuw heb gevierd. Leuk daar weer rond te wandelen, het is niks veranderd. De dag hebben we met Fenn en Shruthi afgesloten bij My Bar, net als vorige keer; bier en Gobi Manchurian! Deze avond was zo gezellig dat ik bijna mijn bus naar Rishikesh miste. Rennend over het perron omdat ik niet wist welke van de 100 bussen ik moest hebben, en iedereen me van links naar rechts stuurde, kon ik nog net de bus inspringen voordat hij vertrok. 2 uur later, toen ik heerlijk met een muziekje in mijn oren geinstalleerd lag om in slaap te vallen, hoorde ik geschreeuw achterin de bus en rende iedereen ineens naar voor. Grote paniek want de bus stond in brand! Ik werd met de menigte de bus uitgedrukt. Daar stonden we dan, midden in de nacht, met een net niet ontplofte bus in een wijk waar je liever niet wilt zijn. Gelukkig was Lillian er, een geweldig lieve Argentijnse vrouw, en een verwesterde Indiaase vrouw die alles voor ons vertaalde. Twee uur later kwam er een mini Van die de 8 overgebleven mensen naar de eindbestemming kon brengen. Met z’n alle lekker geinen in de bus en zonder te hebben geslapen kwamen we de volgende morgen aan in ‘the spiritual capital of the world’ - Rishikesh.

Lillian en ik hebben samen een kamer gedeeld in de Sri Sant Seva Ashram, een mooie wandeling gemaakt, diepe gesprekken gevoerd, chai op een bankje gedronken aan de kant van de weg en gemediteerd tijdens een prachtige zonsondergang over de heuvels van Rishikesh. De volgende dag heb ik mijn eerste Satsang meegemaakt. Dit is een soort lezing van een Guru. Wij gingen naar de Satsang van Prem Baba, een welbekende Guru uit Zuid Amerika die voor het Yoga Festival in Rishikesh was. Prachtig. Hij praatte oa over de liefde, over hoe je met pijn om kunt gaan en hoe belangrijk vertrouwen is. Ook werden er mantra’s gezongen waardoor het een heel inspirerend en mooi geheel werd en een geweldig intense ervaring voor mij.

Zondag 9 maart ben ik s'ochtends naar de Phool Chatti Ashram gegaan dat 8km buiten Rishikesh in de natuur en aan de prachtige Ganga river ligt. Hier heb ik een 7-daags programma gevolgd dat bestond uit:

Wake-up bell (5.30 AM) Het was best fris maar toch gooide ik trouw elke ochtend een emmer lauw warm (of als ik pech had koud) water over me heen om wakker te worden (er was geen douche). In stilte verzamelde iedereen zich in de yoga hall.

Meditation (6 -6.30 AM) De wierrook werd aangedaan, een kaars werd gebrand voor het altaartje en in de halve lotus houding (oefenen!) probeerde ik een halfuur aan niks te denken. Best moeilijk, maar gelukkig kregen we steeds nieuwe technieken geleerd, en door veel te oefenen ging dit elke dag steeds beter. Het is heerlijk om de dag zo te beginnen en om te leren in het ‘nu’ te leven.

Mantra Chanting (6.30-6.45 AM) Dit bestond uit het zingen van heilige Sanskirt zinnen dat we vele keren achter elkaar herhaalde. De verschillende klanken hebben een magische werking en zorgen voor een hoger zelfbewustzijn. Het focussen op de mantra is ook een soort van meditatie doordat je je gedachten steeds weer terug brengt naar die ene zin. Het is heel kalmerend en ik kreeg er altijd veel positieve energie van.

Yogic Cleansing (6.45-7 AM) Dit had ik al eerder gedaan in Goa, dmv een Neti Pot giet je water in je linkerneusgat terwijl je je hoofd schuin en naar voren houdt met je mond open, het water loopt dan via je rechterneusgat weer naar buiten. Als je blijft ademen door je mond gaat het goed ;) In het begint voelde het een beetje raar, maar zodra je het door hebt geeft het een fijn, schoon en open gevoel. En het is erg gezond voor het lichaam.

Pranayama (7-7.15 AM) Dit zijn ademhalings oefeningen en goed om na de Yogic Cleansing te doen om eventuele restjes water te verwijderen. Diep ademhalen zorgt ervoor dat je alle slechte lucht verwijderd en je lichaam vult met nieuwe energie.

Hatha Yoga (7.15-8.45 AM) Yoga is een levenstijl, niet alleen maar stretches (asana’s) zoals ik eerst dacht. Het is de cleansing, houdingen, ademhalen en meditatie samen. Hier leerde we verschillende asana’s die uitgevoerd moesten worden met en gecontroleerde en diepe ademhaling. Hierna voelde ik me heerlijk fris, calm en vol energie!

Breakfast (9 AM) De bel ging, en dan wist je dat het tijd was om je bordje en mok te halen om boven op het dakterras te verzamelen. Het ontbijt bestond elke ochtend uit porridge (soort pap), vers fruit met een wisselend extraatje (bijvoorbeeld pasta of soort tosti). Er werd in stilte gegeten, en met de ochtendgeluiden van de vogels en de Ganga rivier die langs de Ashram stroomt heb ik nog nooit zo genoten van mijn ontbijt. Zodra je klaar was mocht je op staan, je bordje afwassen en je klaar maken voor Karma Yoga.

Karma Yoga (10-10.30 AM) Iedereen kreeg elke dag een andere taak dat kon bestaan uit het schoonmakan van de badkamer, yoga hall, afwasgedeelte, prullenbakken legen, vegen etc. Iedereen werkte samen om de Ashram schoon te houden. Karma Yoga betekend het uitvoeren van belangelozen daden zonder iets terug te verwachten.

Meditative walk (10.30 AM-12.30 PM) Dit was een van mijn favorite gedeeltes van de dag omdat je je echt met jezelf en de natuur verbind. We maakte elke dag een andere wandeling, in stilte. Heerlijk in de natuur met het zonnetje op mijn gezicht en alleen met mijn eigen gedachten. Je kon je focussen op elke stap die je zette, of de manta ‘I wish you are happy and well’ opzeggen en een belangrijk persoon in je leven visualiseren. Laten we zeggen dat ik een heleboel positieve energie naar Nederland heb gestuurd :)
We hebben bij een prachtige waterval gemediteerd, langs een rivier, en de 6e dag was er een Holi bath Ritual in de Ganga dat bestond uit mantra’s zingen, bloemen offeren, om daarna met kleding jezelf drie keer onder te dompelen in het ijzig koude water. Dit neemt alle negatieve energie weg. Geweldige ervaring!

Lunch/Tea Time (12.30 PM) Nadat de bell geluid werd verzamelde we in de eet zaal in rijen op de grond. In het begin had ik wel last van harde billen en stijve knieen maar daar wen je aan. Het bordje zette ik voor me neer en in stilte kregen we de lekkerste (en gezondste!) curries, groente prutjes en rijst uit grote pannen geserveerd. Nadat Lolita Ji het gebed had opgezegd mochten we eten om daarna ons bordje weer af te wassen.

Free Time (12.30-3 PM) Hier kon je doen wat je wilde. Ik heb gelezen, gemediteerd, langs het water gezeten, diepe gesprekken gevoerd of van het zonnetje genoten.

Lecture & Discussion (3-4 PM) De hele groep kwam bijeen in de yoga hall en hier werden ervaringen besproken en vertelde Lalita Ji en Chrissy Ji hoe we de oude yoga philosophies konden toepassen in het dagelijks leven van nu. Ook konden we advies vragen en vragen stellen.

Pranayama & Astanga Yoga (4 – 5.45 PM) Astanga Yoga is ook weer letten op de ademhaling terwijl je in verschillende houdingen langer blijft staan. Hier zijn meer spieren bij nodig maar je blijft calm. Dit zorgt voor een betere circulatie van energie, een sterk en flexibel lichaam. Zwaar, maar wel erg fijn.
Dag 4 was wat speciaal tijdens Astanga Yoga want we kregen een Laughing Yoga class. Nep lachen en huilen wat resulteerde in echte tranen en de slappe lach. Heel erg powerfull en iets wat ik in Nederland zeker nog eens ga proberen!

Temple Ritual en Pooja (after sunset) Elke avond kwamen we bijeen bij de tempel om te kijken naar een kleine seremonie die alleen door de Hindoes werd uitgevoerd met zang, gebeden en het hard luiden van bellen om de Goden te aanbidden. De Swami ging rond met een olie lampje waar je met je handen wat licht (niet het vuur zelf) van kon pakken en over je hoofd kon strijken.

Chanting & Phajans (after Pooja) Elke avond kwamen we bijeen in de muziekzaal om mantra’s te zingen. Ook kon je een instrument bespelen zoals een trommel, of belletjes. We zongen om de Hindu goden te aanbidden. Of je nu religieus bent of niet, het geeft een positive sfeer met veel plezier en rust.

Dinner (7.30 PM) Altijd genieten want de tijd tussen lunch en dinner was best lang. Chapati, groentes en dahl maar elke avond een andere smaak. Ook dit gebeurde weer in stilte net zoals het ontijt en lunch.

Meditatie (8.30-9PM) De dag werd afgesloten met een meditatiesessie dat me altijd goed slaperig maakte dus perfect voor het slapen gaan. Elke avond was anders, soms guided meditation, soms met muziek, soms mantra singing. Elke soort van mediatie heeft een andere invloed en na vanalles uitgeprobeerd te hebben kun je zelf kiezen welke techniek je het prettigst vind in de toekomst. Tijdens een mantra meditatie had ik mijn ‘doorslag’ en heb ik anderhalfuur hetzelde riedeltje gezongen in de half-lotus houding met mijn ogen dicht. Het voelde als 20 minuutjes :D Het is heel magisch als het lukt om aan niks te denken en je er tegelijkertijd bewust van te zijn dat je aan niks denkt.

De eenerlaatste dag hebben we met z’n alle hout verzameld voor een groot kampvuur. ’s Avonds verzamelde we ons op het strandje bij Mother Ganga, dronken we chai, hebben we gezongen, gelachen en per land een kleine voorstelling gegeven. Ik was de enige Nederlander dus heb ik in mijn eentje de groep een Nederlandse zin geleerd. Ze moesten me nazeggen en daarna raden wat ze gezegd hadden. ‘Ik-heb-het-heel-erg-naar-mijn-zijn’. :)

De laatste dag was er een Fire Ceremony waar we een slechte gewoonte, of iets waar je vanaf wilt, op een papiertje moesten schrijven, om dat te offeren aan god Ganesh (remover of obstacles). Na een mantra 108 keer te hebben gezongen mochten we het papiertje in het vuur gooien en de gewoonte voor altijd achterlaten.

Ai ai ai wat heb ik veel geleerd in deze week. En dan heb ik nog niet eens alles uitgelegd. Heel veel om mee te nemen naar Nederland en in mijn verdere leven. Ik ben een stuk kalmer, bewuster en kan meer genieten van het hier en nu. Dankjewel Phool Chatti Ashram.

Het was dan ook erg gek weer terug te gaan naar het ‘normale’ leven en de drukke straten van India. Het was heel fijn dat Lillian nog in Rishikesh was. We konden onze ervaringen delen en die nacht mocht ik bij haar en Rasa (ook een Argentijnse vrouw) op een matje in hun kamer slapen. Na een gezellig ontbijtje ben ik met de bus naar Delhi vertrokken om daar Holi met Prajakta en haar vrienden te vieren. Wat een gekkehuis! Helemaal gekleurd en zo stoned als een garnaal door de Bhang (marihuana-drank).

Dinsdag 18 maart verliep mijn visum dus ben ik snel naar Kathmandu gevlogen. Daar had ik niet genoeg geld bij me voor mn Visum on Arrival maar gelukkig was daar Dominique en..(naam vergeten), twee Zwitsers die me geld konden lenen. Die avond mijn eerste Thukpa (Nepaleese noedel soep) gegeten met nog een Indier en een Spaans meisje.

Toen brak er een weer een nieuw avontuur aan.
Lulu is een meisje uit Bristol die ik in de Ashram heb leren kennen en toevallig vloog ze een dag later dan ik naar Kathmandu. We hebben afgesproken en bedacht dat we samen een trekking wilde doen. Dus huppakee informatie ingewonnen, spullen gekocht en een dag later zaten we in de local bus (dat niet alleen een bus is maar ook een vervoermiddel voor geiten, kippen, zakken uien, knoflook en te veel mensen). Prachtig. 10 uur later kwamen we aan in Syabrubesi waar we sliepen om de volgende ochtend vroeg (geen probleem, ik zit nu echt in een vroeg-naar-bed-vroeg-op ritme) met de hike te beginnen. Lulu 1 week, ik 2 weken, trekken in de Great Himalaya. Dit is echt de mooiste natuur die ik ooit gezien heb. Prachtige besneeuwde bergtoppen, rhododendron bossen, watervallen, riviertjes, uitgestrekte vlaktes, kleine paadjes, klimmen, wandelen, zweten, bibberen, veel stilte en gedachtes. Ik heb de Langtang trekking gedaan (7 dagen met Lulu) en heb er zelf de Gosaikunda en Helambu trail aanvast geplakt. Elke dag was anders wat het juist zo speciaal maakte.

Elke dag vroeg op, 4 tot 8 uur wandelen, opwarmen bij de haard, warm eten, dik aankleden, slapen en weer vroeg op. Het was soms best pittig, vooral omdat het zoveel dagen achter elkaar hiken is, maar oi wat heb ik genoten! Elke dag weer stond ik met een glimlach op. Het was ook erg fijn met Lulu omdat ze ook het Ashram programma heeft gevolgd konden we samen mediteren op de mooiste plekjes, onze eetgewoontes en wijze lessen toepassing tijdens de hike, en de dag beginnen met wat yoga stretches.

Dag 5 van de hike kwamen we op 4773m hoogte! Dit merkte ik goed doordat ik na elke 10 stappen steeds even stil moest staan om weer op adem te komen, net een oma maar verder voelde ik me goed en heb gelukkig geen last gehad van altitude sickness.
Op een ochtend heeft Didi (zus in Nepalees) van een guesthouse waar we verbleven, heeft ons meegenomen naar een kleine maar prachtige Boedistische temple waar we een kaarsje hebben aangestoken voor de dierbaren thuis. Weer zo'n speciaal momentje.

Op dag 7 heb ik afscheid genomen van Lulu en ben ik samen met Bishnu (de guide die mee was) door gegaan naar Gosaikunda. Dit was opnieuw een klim omhoog dat eindigde in prachtige ’frozen lakes’, veel sneeuw, stilte en de meest mooie uitzichten. Onderweg kwam ik Mark tegen, een man met flinke oranje baard en staart uit Londen. De tweede week heb ik met hem doorgebracht. Hij weet veel van de sterren dus savonds hebben we in de sneeuw gelegen en kreeg ik uitleg over het sterrenstelsel, dat ik nog nooit eerder zo helder gezien heb. S’morgens at ik mijn ontbijt op dezelfde hoogte als de Himalaya toppen, soms met zelfs 360 graden uitzicht! Onbeschrijfelijk mooi. Ook van de stilte in de bergen heb ik een hoop geleerd. Daardoor ga je nadenken, realiseer je bepaalde dingen en hoe cliche het ook klinkt; je komt je zelf tegen :)

Dag 12 was het zwaarst, ik was echt aan het einde van mijn latijn. Maja, je moet toch door..Maar heel voldaan zat ik na 13 dagen weer in de bus richting de bewoonde wereld.

En nu ben ik weer terug in Kathmandu. De drukte, vuile lucht en veel mensen. Maar ook heerlijk eten, gezelligheid en comfort. Ik blijf hier een paar daagjes om bij te komen en zal dan de Kathmandu valley gaan verkennen.

Sjonge, het is weer een heel verhaal. Ik heb de afgelopen tijd ontzettend veel geleerd. Vooral over mijzelf. Ik geniet vollop! Nog 6 weken te gaan, dan mag ik Stef weer knuffelen! Ook iets waar ik ontzettend naar uit kijk. Maar eerst nog een hoop hier te ervaren. Dat zal in mijn volgende blog komen te staan :)

Liefs en een Zoen uit het prachtige Nepal.