Mardi Himal Trekking & Paragliding

Deze trekking (1week) ligt in het Annapurna gebied maar is nog onondekt waardoor we de meeste tijd geen andere toeristen zijn tegen gekomen. Hij begint op het platteland, gaat over in de jungle, wordt daarna rotsgebergte met Rhodondendrons en eindigd in de prachtige met sneeuw bedekte bergtoppen van de Annapurna South, 1, 2, Fishtail, Mardi Himal, Dhaulagiri, Machhapuchre, Manaslu en nog een paar namen die ik niet meer weet.

Liz, Louise, Indra en ik zijn gestart in Phedi, waar we ongeveer zes miljoen traptredes hebben beklommen en dus de beenspieren flink getrained werden. We kwamen langs typische Nepaleese boerderijen, wandelde door verschillende groente/fruit velden, zwaaide naar de dorpskinderen, aten een Dal Bhat lunch in Dhampus, om uiteindelijk aan te komen in Australian Camp. Net op tijd voordat de onweers en regenbui losbarste! Prachtig om de bliksem zo helder in de bergen te zien!

De tweede dag, na wat yoga stretches, hadden we een redelijk korte dag van 4 uur klimmen door de jungle tot we in het schattige Forrest Camp aankwamen. Lekker in het zonnetje op het gras gelegen, ‘ s avonds gekaart en vroeg gaan slapen.

De derde dag was flink aanpoten met 6 uur berg op! Aardig kapot kwamen we aan in High Camp waar maar 1 lodge is, die volgeboekt was met een groepje Russen en Amerikanen! Maar gelukkig hadden ze nog een tent liggen, dus die maar opgezet wat eigenlijk veel leuker is. De sterren waren die nacht weer op zijn mooist en met Frank de hond als bewaker voor de o zo gevaarkijk Yeti, redelijk geslapen in de vries-kou.

Om 4.30 maakte Indra ons wakker ‘Sisters, wake up please’ om de zonsopgang te zien over Mardi Himal. Hiervoor moesten we eerst nog 2 uur een berg op, 4400m hoog, puffend en hijgend maar dat was 100% de moeite waard. Wat een waanzinnig uitzicht!!!

Na het ontbijt zijn we de terugweg gestart. 7 uur later kwamen we pas bij Res(t) Camp aan, compleet gesloopt! Maar de beste slaapplek ooit bij de 73 jarige Padam (Respectvollere naam Baba) Hij maakte rijstepap voor ons (=rijst met verse buffalomelk en suiker) en vroeg of hij een lied voor ons mocht zingen. ‘Ofcourse!!!<3’ Wat een prachtman. We hebben met z’n alle gedanst in het schemer van de avond, in de middle of nowhere, terwijl Baba voor ons zong. Ik kan niet beschrijven hoe fantastisch dit was! Die avond sliepen we in een hutje dat door door Baba zelf gemaakt was en waar hij 4 jaar over gedaan had. Er was geen toilet of stromend water. Ik ben wel 10 keer wakker geworden omdat er een muis door mijn haar kroop, een groot insect van het plafond mijn bed inviel of door een gilletje van Liz die ook verrast werd met een nachtelijk bezoekje, maar dat maakte de ervaring alleen maar compleet. Als ontbijt kregen we vers gebakken chiapatti met omelet om daarna verder te trekken naar beneden.

Alweer een lange dag, 7,5 uur! Door dorpjes, zwaaiend naar de meest prachtige kinderen, hard werkende vrouwen op het land en geweldig mooi uitzicht over de mistige bergen. We aten lunch in Siding waar we dik ingemaakt werden met een kaartspelletje door een 8-jarig jongetje om uiteindelijk zo moe als een tientje maar voldaan aan te komen in Luuang.

De volgende morgen kregen we van de lieve familie waar we verbleven, een bloemenketting met een rode tikka op ons voorhoofd ter afscheid en zijn we in een Jeep, gedeeld met een aantal Russen, terug naar Pokhara gegaan. Er reden geen bussen, wat tijdens de rit duidelijk werd waarom niet, aangezien er eigenlijk geen weg was maar we half door de rivier, half door de en bush reden. Weer met prachtige mistige bergen om ons heen.

Ter afsluiting van deze ge-wel-dige trek zijn Liz, Lou en ik nog koffie (vers uit de tuin!!) gaan drinken bij Indra thuis.

Inmiddels is het 1 mei en heb ik mijn spullen oververhuisd van Peace Eye Guest House naar de andere kant van Pokhara, meer de hippie area.
Vannochtend ben ik gaan Paragliden wat ook alweer zo cool was! Zwevend als een vogel over Pokhara en voor de landing nog even een stunt rondje! (zie filmpje) Vet!

Wat een verhaal weer, en so wat maak ik toch fantastische dingen mee! Ik ben zo dankbaar <3

Morgen vertrek ik naar Dadathar, een dorpje 3 uur van Pokhara om daar een week te Wwoofen (World Wide Opportunities on Organic Farms) Werken op een Eco boerderij dus, en ik ga hopelijk wat leren over permacultuur (Een agricultureel project dat zo wordt ontworpen dat het net als een ecosysteem zichzelf in stand houdt).
Weer een nieuw avontuur!

Maaaar over 1,5 week vlieg ik alweer naar Londen (Jeeeej naar Karen toe!!!) en 19 mei naar Nederland. Hier kijk ik ook erg naar uit. Al mijn lieve vrienden, familie en stef weer knuffelen! Want ondanks dat ik hier de meest awesome trip aan het maken ben, vergeet ik jullie niet hoor! En kijk ik ook weer erg uit naar de zomer in Nederland, festivallen, en tijd doorbrengen met de geweldige mensen die ik thuis om me heen heb.

Love you!!
xx